اثر مصرف زﺋولیت بر میزان بیومارکرهای تخریب، محتوی نسبی آب برگ، نشت الکترولیت‌ها و کلروفیل کلزا تحت شرایط تنش کم‌آبی

به منظور بررسی اثر تنش کم‌آبی و مصرف زﺋولیت بر میزان بیومارکرهای تخریب، محتوی نسبی آب برگ، نشت الکترولیت­ها و کلروفیل کلزا (Brassica napus L.) رقم Okapi، این آزمایش در پاییز 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی(ره) شهرری به‌صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. آبیاری در سه سطح (آبیاری بر اساس 80، 130 و 180 میلی­متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) به عنوان کرت اصلی، مصرف زﺋولیت در سه سطح (عدم مصرف، مصرف 6 و 12 تن در هکتار) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که از نظر تمامی صفات مورد آزمون بین سطوح آبیاری و کاربرد زﺋولیت تفاوت معنی‌داری مشاهده شد و اثر برهمکنش تیمارهای آزمایشی تنها بر نشت الکترولیت­ها و محتوی کلروفیل­ها معنی‌دار بود.  مقایسه میانگین اثر اصلی آبیاری نشان داد، انجام آبیاری بر اساس 180 میلی‌متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A، بیش‌ترین میزان مالون‌دی‌آلدئید (54/2 نانومول بر میلی­گرم پروتئین)، دی‌هیدروکسی ‌گوانوزین (60/17 نانومول بر میلی­گرم پروتئین)، دی‌تیروزین (02/27 نانومول بر میلی­گرم پروتئین) و نشت الکترولیت­ها (55/1 میلی‌زیمنس بر سانتی‌متر) و کم‌ترین محتوی نسبی آب برگ (61/0 درصد) و کلروفیل کل (32/4 میلی­گرم در لیتر) را ایجاد نمود را ایجاد نمود. در شرایط تنش خشکی شدید 180 میلی­متر، مصرف 12 تن در هکتار زئولیت با بهبود وضعیت رطوبتی گیاه منجر به ممانعت از اثر تخریبی تنش خشکی و کاهش میزان نشت الکترولیت­ها تا 99/0 میلی‌زیمنس بر سانتی‌متر و کلروفیل a+b تا 75/4 میلی­گرم در لیتر گردید.